Op maandag 23 april had ik een consultatie bij een endocrinoloog in het Universitair Ziekenhuis te Gent. Het persoonlijk voornaamwoord “mijn” kan ik hier niet voor endocrinoloog plaatsen, aangezien ik in het UZ daar geen vaste arts voor toegewezen krijg. Dat is een systeem dat ik ondertussen al met de jaren gewoon ben geworden. Het individuele contact met mijn anders wel vaste diabeteseducator en diëtiste (die tevens ook diabeteseducator is), maakt dit ter compensatie voor mij meer dan goed. Daarnaast heb je dan ook nog de professor die ik dan weer een paar keer om de zoveel jaren zie. Lees meer »
Paardenbloemen
Altijd maar zoekend naar de gepaste paardenbloemachtergrond voor mijn blog, en altijd maar denken die te hebben gevonden, ben ik nu voornemend dat het gewoon zo is. Ik ben nog meer voornemend zelfs om die voor nu toch even zo te behouden. Daarmee bedoel ik hooguit een jaar voordat ik het niet meer passend ga vinden, en er een nieuwe zoektocht wordt gestart om het “perfecte” vervangende alternatief ook niet echt meer passend te vinden. Tot dan hoop ik vooral nu toch bij mijn keuze te kunnen blijven.Lees meer »
Keelontsteking
Een nieuwe werkweek meldt zich aan. Een niet zoals vorige week, want het zal er deze keer een zijn zoals het in mijn contract vermeld staat, om fulltime te werken. Vorige week was ik dan ook gewoon op. Gelukkig niet op van diabetes, wat vroeger wel nog anders is gebleken. Wel op van een domme keelontsteking met een zelfs nog dommer abces aan toe. Hierdoor kon ik amper eten en drinken. Voor een diabeet die niet echt aan “low carb” doet, om dat maar op zijn zachtst te zeggen, was ik zo al snel aan het uitdrogen. Het kwam uiteindelijk op een punt waar baxters met vocht, antibiotica en pijnmedicatie plotseling door mijn fragiele aders liepen. Hoe ik precies op dat punt ben gekomen?Lees meer »
Waterpomp
Afgelopen zondag heb ik in de Rozenbroeken nu echt eens een leuke dag gehad. Dat was het te samen met Marie & Renée, 2 vriendinnen die me nauw aan het hart liggen. Of om het onder de term te plaatsen waarmee ik als tiener ben opgegroeid, van die BFFE’s. Nochtans zien we elkaar in het dagelijkse leven niet zo vaak, maar als we elkaar zien, maken we er sowieso altijd het allerbeste van. Meer moet dat niet zijn, want meer denk ik dat die 2 op hun allerbest dan ook gewoon niet aankunnen. (laughing out loud)Lees meer »
Geroepen snoepen
Misschien las je eerder al mijn blogpost ‘Solliciteren voor diabetes‘, toen ik hopeloos van plan was om bij diabetes te gaan werken? Wel, gelukkig bleek dat niet nodig te zijn. Sinds enkele weken heb ik een job in het Rabot, een multiculturele wijk te Gent, die me erg naar behoren aanspreekt om in te mogen werken. Ongevraagd zoals hij dat altijd doet, gaat diabetes natuurlijk ook gewoon mee naar dat werk. Maar dat kan en mag blijkbaar, door 2 lieve collega’s waarbij het ook kan en mag daar open over te zijn. Een garantie dat trouwens ook niet altijd piece of cake is met diabetes op het werk, lijkt me zo.Lees meer »
Antwerp 10 miles
De Antwerp 10 miles op zondag 22 april 2018. Ruim 28.000 deelnemers uit meer dan 125 verschillende landen lopen 16,09 km in temperaturen van 25 graden. Zo moesten ongeveer een 300 lopers beroep doen op de medische zorgen van het Rode Kruis. Een 40-tal daarvan werden nog eens afgevoerd met een van de 22 hiervoor ingezette ziekenwagens, verspreid over 7 ziekenhuizen. Ja die hitte, hij zorgde ervoor dat de 33ste editie tevens de warmste was ooit. Dezelfde editie waar diabetes en ik dan ook maar eens dachten aan deel te nemen. Maar dat bleek nog niet eens zo verkeerd gedacht.Lees meer »
Een mijlpaal
Ik kan er niet meer onderuit. Morgen zijn het de Antwerp 10 Miles, en ik vrees er nu echt niet meer onderuit te kunnen. Nochtans heb ik genoeg redenen om dat wel te doen, zoals gewoonweg niet genoeg voorbereid te zijn. Toch niet als je nog nooit 16 km achter elkaar hebt gelopen. Dus ergens snap ik nog altijd niet waarom ik dat morgen dan wel zo achter elkaar zou doen. Een verborgen kracht diep in mij gelooft alvast dat ik het kan. Alhoewel die verborgen kracht ze wellicht zelf niet hellemaal van achter bij elkaar heeft, is die er toch om er alvast in te geloven.Lees meer »
Paasmaandag
Eergisteren was het paasmaandag. Rond deze periode moet ik altijd terug denken naar die ene paasmaandag in 2009, enkele weken nadat ik mijn diagnose van diabetes had vernomen. Ik herinner me dat ik toen op die paasmaandag had afgesproken met een klasgenoot om naar de paasfoor te gaan. Als puber was dat zo destijds een van de dingen om te doen. Dus deed ik dat ook. Daar naar toe gaan, daar me op wat attracties laten rond draaien, en daar vooral zijn om te tonen dat ik er was. Lees meer »
Solliciteren voor diabetes
Het is precies al eventjes geleden hé hier. Dat ik hier was en dat ik hier schreef. Alhoewel die “eventjes geleden” gewoon eigenlijk nog maar een grote maand geleden is, voelt alles toch zo intens afwezig aan allemaal. In zulke afwezige situaties excuseren velen zich dan ook voor de radiostilte waarin er even niets werd gepost. Iets wat je nog wel vaker tegenkomt op o.a. ook sociale media. Zelf ben ik iemand die dat bewust niet gaat doen.Lees meer »
Liefste pomp
Liefste pomp,
10 dagen voordat je in mijn leven kwam, vertelde ik de wereld al wat voor een droom van een pomp jij bent. Nu je er zelf effectief 10 dagen in zit, in dat chaotische leven van mij, kan ik dat alleen nog maar meer bevestigen. Je gaf me meteen het zelfvertrouwen dat de wereld mocht zien, hoe jij daar zelf aan de voorkant van mijn broekzak ook mag worden gezien. Hoe goed mijn vorige pomp dan ook voor mij zorgde, dat zelfvertrouwen had ik voordien nog niet. Daarom beloof ook ik om goed voor je te zorgen, en dat op mijn uiterste best. Lees meer »
About the chick who’s sugarsick… 